Black Widow 2021 - Analiza nowej ekranizacji

[Ruland Enciso]

Po solowych filmach o przygodach Iron Mana, Kapitana Ameryki, Thora i Hulka przyszedł godzina na Czarną Wdowę. Czy scenarzyście Erickowi Pearsonowi udało się skonstruować ciekawą historię przedstawiającą bycie Natashy Romanoff? Przeczytajcie naszą ocenę.

Nim 4 faza filmów MCU rozpocznie się dzielić na całe, Kevin Feige postanowił uzupełnić kilka przerw w życiorysie Natashy Romanoff (Scarlett Johansson), odwołując się tym samym do momentów, nim Thanos dołączył do ostatniej realizacji własnego systemu. Czarna Wdowa po wydarzeniach z pracy Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów jest ścigana przez Rossa (William Hurt). I że chronienie się stanowi jej chlebem powszednim, to nie stanowi kłopotu, aby zaszyć się gdzieś i poczekać na piękniejsze momenty. I rzeczywiście tak by sobie była gdzieś na odludziu, żeby nie Mason (O-T Fagbenle), który sprawiając kryjówkę w Budapeszcie dla nowych mieszka, zgarnął wszystkie odkładające na nią przesyłki. Samą spośród obecnych przesyłek była delikatna walizka pełna tajemniczych czerwonych fiolek. Na odzyskaniu jej dużo chce niejakiemu Taskmasterowi, jaki istnieje na pomocach tajnej organizacji o nazwie „Czerwony pokój”. Stanowi ona dostępna za werbowanie małych dziewczynek i realizowanie spośród nich pewnych zabójczyń zwanych Czarnymi Wdowami. Natasha, żeby ich zakończyć, będzie musiała wrócić do Rosji i odkryć swoją rodzinę, jakiej nie widziała ponad 20 lat. Oraz wtedy z osobnej, nieprzymuszonej woli.

Scenarzysta Eric Pearson, który wcześniej zaserwował nam świetną produkcję Thor: Ragnarok, teraz bierze historię tak znaną nam choćby z takich filmów jak Ava z Jessicą Chastain czy Czerwona Jaskółka z Jennifer Lawrence. Opowiada o tym, gdy zatem rosyjskie pomoce specjalne od momentów ZSRR prały mózgi małym dziewczynkom, by czynić spożywa w najpiękniejsze zabójczynie na świecie. Nie bierze w niniejszym niczego odkrywczego. Na wesele Pearson może nawet takie proste historie obudować świetnymi bohaterami, ubarwić całą historię oraz uczynić z niej wyjątkowe widowisko. Gdyż tym w wartości jest Czarna Wdowa – bardzo silnym letnim blockbusterem. Nie planuje w niej historii wyciskających łzy czy dialogów zmuszających widza do zadumy, jak wtedy było przy Avengers: Koniec Gry czy Wojnie Bohaterów. W współczesnym przypadku mamy mnóstwo akcji i tyle wybuchów, ile ekran kinowy stanowi w stanie przyjąć. Oraz utrzymuj Boże, nie stanowi obecne pewien wielki zarzut. W MCU raz na każdy czas niezbędny jest po prostu film będący 100% pracy i zabawy. Istnieje ostatnie dużo delikatna odmiana. W ostatnim fakcie nie ma tu wymowy politycznej kiedy w serialu Falcon i Zimowy Żołnierz ani płomiennych przemów głównych bohaterów. Jest zbyt to przyjemne poczucie humoru oraz naśmiewanie się z jakichś niedorzeczności, na jakie fani przyciągali uwagę od dawna. Natomiast toż prowadzi, że twórcy MCU mają do siebie dystans. Oraz za to składa ich też bardziej.

Nie ma co ukrywać, ten film spotyka się dla dobrze dobranej obsady. Prym wiedzie Florence Pugh jako Yelena, wyszczekana młodsza siostra Natashy, oraz David Harbour jako Red Guardian. Ta dwójka kradnie każdą scenę, w której się pojawia. Pierwszy superbohater Rosji ma obsesję na fakcie Kapitana Ameryki. Informuje o nim non stop, wprowadzając do poznania, że kozacy byli dużymi wrogami od momentów II Wojny Światowej. Zabawne stanowi obecne, że Rogers może nawet nie odnotował bycia swojego rosyjskiego odpowiednika. Ten wprawdzie marzy o spotkaniu osobą w osoba z Amerykaninem. Niby Alexei opowiada, że chłopcy byliśmy nadzieję teraz się zmierzyć, ale z racji tego, iż stanowi więc patologiczny kłamca, nie liczył w to. Jednak dzięki jego niewyparzonej gębie natomiast temu, iż nie jest żadnych zahamowań w wygłaszaniu naszych opinii publicznie, jest bardzo zabawną postacią. Również jak Yelena, która w prawdziwy sposób, niczym nastolatka, dogryza swojej siostrze kąśliwymi, jednak bardzo odpowiednimi uwagami. dodatkowe info

Świetnie wypada też Ray Winstone jako Dreykov, szara eminencja pociągająca za sznurki w Morzu pokoju. Niestety jest to typ obdarzony jakimiś mocami. Jego moc pochodzi ze sprytu i koneksji, jakie wyrobił sobie dalej w tokach zimnej wojny. Pod tym powodem stanowi mocno podobny do Alexandra Pierce’a wykonywanego przez Roberta Redforda w sztuk Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz. To zwykły człowiek, jaki stanowi równie niebezpieczny, gdy ci obdarzeni mocami czy superzbroją.

Scarlett Johansson w obecnym filmie już niczym nas nie zaskakuje. Daje nam taką Czarną Wdowę, jaką polubiliśmy w nowych produkcjach. Nie kobieta się jakoś ulepszyć tej cesze, co wysoce szanuję. W filmie wyreżyserowanym przez Cate Shorloand możemy przyjrzeć się trochę bliżej historii Czarnej Wdowy również dowiedzieć się, jaką drogę przeszła z rosyjskiej agentki do któregokolwiek z podstawowych również najważniejszych członków Avengers. Nakreślona sprawa nie wpłynie na ostatnie, jak odpowiadacie tę postać. Chodziło chyba bardziej o wprowadzenie nowych bohaterów także oferta rozbudowania (teraz i tak wysokiego uniwersum) o dodatkowe potencjalne obrazy również seriale. Bez problemu jestem sobie w bycie wyobrazić produkcje o przygodach Red Guardiana.

Na wzmiankę zasługuje także atrakcyjna ścieżka dźwiękowa z wkradającymi się do osoby hitami jak American pie w przygotowaniu Dona McLeana czy przeróbką Smells Like Teen Spirit Nirvany. Będzie ostatnie na pewno soundtrack, do którego będę chętnie wracać jak do obydwu części Strażników Galaktyki.

Czarna wdowa to wielka produkcja niedokładająca praktycznie żadnej cegiełki pod wyczekiwaną 4 fazę. Nie wyobrażajcie jednak, że jest wtedy zbędny film. Jest to oczywistego sposobu wyłamanie się z tradycyjnego dla Marvela origin story, w jakim główny bohater musiał stoczyć grę z czarnych charakterem o podobnych mocach. Tu na szczęście jest inaczej. Chodzi bardziej o określenie, czym dla pracownika może istnieć rodzina. Albo są nią właśnie krewni, z jakimi trzymają nas więzi krwi, lub że ktoś więcej? Cate Shorland dobrze na owe pytania odpowiada. Pewnie nim osiągniemy do tego, czeka nas tona spektakularnych wybuchów oraz mnóstwo widowiskowych walk. Bądźmy zwykli – że niczego nic nie oczekiwaliśmy po solowym obrazie tej bohaterki.